Alweer een aanslag in mijn geliefde Sinai. Ik word er zo treurig van!
Idyllischer als Dahab was er niet, in een hippiecafeetje kon je daar met een kopje thee en een waterpijp uren en uren over de zee staren. De rust was er eindeloos.
Maar mijn, alleen nostalgische, verlies haalt het niet bij het leed van alle slachtoffers die onschuldig waren en toch de dupe werden van een stelltje idioten.
Wat mij zeer verontrust is het beeld op mijn netvlies van het ziekenhuis dat ik daar heb bezocht; slechts een hal met een paar kale lege betonnen ruimten. Het enige dat ik daar aan apparatuur heb gezien was een oud, kapot rontgenapparaat. Dus de gewonden moeten of heel ontoereikend geholpen zijn of moesten toch nog een paar honderd kilometer vervoerd worden.
Ik denk dat ze daar nog heel blij geweest waren met een Radboud ziekenhuis.
5 opmerkingen:
de last minutes naar Egypte gaan nu echt aan knalprijzen de deur uit.
Dat zal gerust maar ik ben er van genezen voorlopig, voor je het weet knalt het er weer net zoals de prijzen nu.
Egypte is nooit een verstandige reiskeuze geweest. Het is er welliswaar heel mooi maar de mensen zijn er opdringerig en zien toeristen alleen maar als een wandelende portemonnee of een schietschijf en hygiene is er onbekend als je nog maar naar het voedsel krijgt gaan je darmen spontaan uit hun dak.
Maar het is echt heeel, heel mooi!
Het zou er perfect zijn zonder de mensen.
Een reactie posten