Goeroe Nanak

De sikhs pakken het heel anders aan, zij vieren niet de sterfdag, maar de geboortedag van hun goeroe Nanak, de grondlegger van het sikhisme. De herdenking bestaat uit een 3 dagen durend feest en zal rond 20 november plaatsvinden.

Het sikhisme is gebaseerd op de leer van tien goeroes, waarvan de eerste, goeroe Nanak, geboren werd in 1469. Nanak groeide op in het kleine dorpje Talwandi in India.
Nanak begon al heel jong begon hij over God te spreken, en hij was ervan overtuigd dat er maar één god bestond. Dat was in strijd met de gangbare opvattingen van de hindoes. Hij was er ook van overtuigd dat die ene god de mens als één gelijke soort had gecreëerd, wat niet strookte met het kastensysteem van de hindoes. Zijn ouders dachten dat hij nog wel zou bijdraaien, maar tegen zijn negende jaar kon hij over niets anders meer praten dan over God.

Uiteindelijk verliet hij het ouderlijk huis en maake in totaal vier grote reizen rond de wereld om zijn leer te verkondigen. Hij trok naar de vier windhoeken van de wereld om te prediken dat er slechts één god bestond, en dat iedereen tot hem moet bidden, zijn maaltijden delen, werken en een normaal gehuwd leven leiden. Nanak is zelfs tot in Mekka gereisd, waar hij met de moslims ging bidden. Al snel werd Nanak ook door de moslims als goeroe aanzien; tot op de dag van vandaag is hij voor hen Baba Nanak.

Goeroe Nanak werd opgevolgd door een jongeman die hij zelf had aangeduid. Pas vanaf de derde goeroe werd het een familiezaak; van nummer drie tot en met de tiende behoorden alle goeroes tot dezelfde familie. Het Heilige Boek werd geschreven door de vijf laatste goeroes, maar bevat ook teksten van hun voorgangers. De Shri Guru Granth Sahib, zoals het boek wordt genoemd, mag door iedereen worden gelezen, niet alleen door sikhs die amrit of gedoopt zijn, het boek mag zelf door niet-sikhs gelezen worden. De sikhdoop werd ingevoerd door de laatste goeroe, Gobind Singh, die hiermee de sikhs een eigen identiteit wilde meegeven. Zo krijgen nog steeds alle sikhmannen bij hun geboorte de naam Singh; de vrouwen de naam Kaur. Ook hun kleurige tulband is een duidelijk teken waaraan de sikhs van ver te herkennen zijn.

Een echte sikh draagt niet alleen de tulband, maar ook een lange baard, een (ritueel) mes, een armband en is gedoopt. Er gelden ook enkele strikte leefregels: alle verslavende en verdovende middelen zoals drugs, alcohol, tabak, etc., zijn verboden voor de Sikhs. Tevens is het knippen van haren en het eten van vlees(kutha) van dieren, die men zelf gedood en geslacht heeft, strikt verboden. Bovendien wordt overspel beschouwd als een zonde.

Vrouwen worden gerespecteerd als een significant onderdeel van de Sikhmaatschappij. Zij ontvangen veel eerbied voor hun rol in het gezin en in de samenleving. De geboorte van een dochter in een Sikh familie wordt niet als onheilspellend beschouwd. Tevens zijn bruidsschatten en scheidingen niet toegestaan. Ook komen er geen gewoontes voor als Satie: het verbranden van de weduwe met het lijk van haar echtgenoot op de brandstapel.

De Gouden Tempel in Amritsar is het belangrijkste heiligdom voor sikhs. Amritsar is het centrum van de sikhreligie. Amritsar ligt in de Indiase staat Punjab, vlak bij de Pakistaanse grens. Bij de ingang moet je je schoenen afgeven, je haar bedekken en je voeten wassen.