Op het gebied van wetgeving is Nederland helemaal niet zo modern als zij zich altijd voordoet. Er zijn nog steeds wetgevingen die zorgen dat groepen mensen gedupeerd worden en onze huidige regering zal hier niets aan veranderen omdat deze zelf al vol zit met ouderwetse ideeën, al helemaal met betrekking tot huwelijk en gezin, het is niet voor niets dat zij vaak de “poldertaliban” worden genoemd.
Mij kwam deze week het verhaal van Gerry Mariman onder ogen, dit is echt een illustratie van wetgeving die in deze tijd niet meer thuishoort. En het komt veel vaker voor dan je denkt en kan ook jou treffen! (mits gehuwd natuurlijk).
Over de rechtvaardigheid van kinderalimentatie is iedereen het wel eens, weinig is er bekend over het leed dat partneralimentatie kan toebrengen. Als een huwelijk langer dan 5 jaar heeft geduurd dat heeft de minst of niets verdienende partner recht op 12 jaar partneralimentatie. In Duitsland is dat bijvoorbeeld maar 3 jaar. In Nederland kan een mislukt huwelijk zorgen dat je daarna nog jaren van een minimum moet leven, de man (het is nu eenmaal nog steeds zo dat de man meestal het hoogste inkomen heeft) geen nieuw leven op kan bouwen en de vrouw op haar luie kont een riant leven kan leiden. Ik begrijp eigenlijk niet dat die vrouwen dat willen, maar op internet is te zien dat dit dus maar al te vaak voorkomt.
Gerry Mariman is een van die mannen die het water aan de lippen staat en daarom is hij een handtekeningenactie begonnen om de politiek hopelijk wakker te schudden.
Gerry scheidde in 1998 en het jaar daarvoor had hij uitstekend verdiend, onder andere door veel overwerk. Juist de jaaropgaaf van dat jaar werd gebruikt om de partneralimentatie te bepalen. Na dat jaar was er echter geen overwerk meer en gingen zijn verdiensten aanzienlijk omlaag. Terwijl hij vanaf toen amper rond kon komen door de torenhoge alimentatie, leeft zijn ex nu riant in hun oude huis en heeft een parttime baantje. Meer gaat zij vanzelfsprekend niet doen want zij is liever lui dan moe en het geld komt toch wel binnen. Inmiddels heeft Gerry een extra baan moeten nemen en is ook zijn nieuwe partner nu de dupe, die moet nu ook meebetalen aan zijn ex.
Een onderwerp als dit heeft absoluut geen prioriteit in de politiek, omdat er hiermee niet gescoord kan worden. Toch is het een ouderwetse en onrechtvaardige situatie. Gerry is daarom een handtekeningenactie begonnen en hoopt dat hij zoveel handtekeningen kan verzamelen dat er door burgerinitiatief een wetswijziging kan plaatsvinden. Ben jij het ook niet eens met deze moderne slavernij kijk dan even op de site van Gerry en teken de lijst. Voor Gerry is de slaventijd bijna voorbij, maar je helpt er duizenden andere mannen mee.
4 opmerkingen:
Ja het zijn inderdaad schrijnende verhalen. Ik zie ook wel een aantal van die uitvreters om mij heen.
Vaak profiteren zij ook nog van de alimentatie van de ex., het salaris van 1, jawel soms zelfs meerdere partners en werken zij bovendien ook nog in het zwart. Tot overmaat van ramp wordt er naar de kinderen (waar zij ook nog eens bijslag voor trekken) helemaal niet omgekeken.
Het is ook nog eens zo geregeld dat, hoewel in principe beide gescheiden ouders recht hebben op kinderbijslag, diegene die de alimentatie ontvangt ook de kinderbijslag krijgt.
Reden temeer om als weldenkend man nooit in het huwelijk te treden.
Jammer dat niet iedereen zijn gezond verstand gebruikt want alleen dan zou de poldertaliban inzien dat het straffen van echtscheiding contraproductief werkt en moet worden afgeschaft.
Laten wij hopen dat wij op korte termijn een wat liberaler kabinet tegemoet kunnen zien, dat oog heeft voor wat mensen echt bezig houdt.
Vrouwen willen dan wel geemancipeerd zijn maar als ze op hun luie reet kunnen zitten na een echtscheiding dan zullen ze het niet nalaten!
Allereerst: in deze geemancipeerde maatschappij is het inmiddels done om geslachtvrij alimentatie te claiemn, dus mannen en vrouwen zitten op hun kont.....
Het overheidsbeleid is gericht op meer mensen aan het werk, en langer werken. De laatste groep die de dans ontspringt is die van de elimnetatiegerechtigden. Het typische is ook dat zij buiten allerlei reintegratie-initiatieven vallen. Krijg je alimentatie, dan krijg je geen hulp bij reintegratie of herintreden. Kort gezegd: de alimentatiebetaler is de sigaar. Schandaaltje? Nee, een GROF schandaal! Dit is een voorbeeld van de overheid die over de rug van de enkelvoudige burger geld bespaart en hem intussen met belastingmaatregelen uitmergelt.
Een ander punt is dat alimentatiegerechtigden gratis procederen en ook nog meestal hun advocaat betaald krijgen. De alimentatiebetaler daarentegen heeft vanwege de inrichting van de inkomenstoets voor rechtbijstand geen andere oplossing dan zelf de rekening betalen, ook al brengt hem dat stappen dichterbij de WSNP of een persoonlijk faillissement. En wat doet de overheid: Juist: Niks!
Nu weet iedereen die iets van recht weet dat er geen recht bestaat zonder onrecht.Maar het vogelvrij verklaren is in de meeste beschaafde planden al lang niet meer aan de orde. Behalve.... juist, in Nederland. Afghanistan aan de Noordzee. waar is verdomme nog an toe ISAF om deze Taliban het leven uit te helpen. In Afghanistan naast Pakistan....
Het is inderdaad een grof schandaal. Het is ook gek dat het zo weinig in het nieuws komt. Misschien komt dat omdat de alimentatie-ontvanger het natuurlijk wel best vindt en zijn of haar mond niet opendot. En de alimentatie betaler heeft het gewoon te druk met al dat geld bij elkaar verdienen om er iets aan te doen.
Een reactie posten