Een stukje hemel op aarde

In 1989 is bij Asten (Gruttoweg 7) het orthodoxe klooster gesticht van de Geboorte van de Moeder Gods. Het is een kleine leefgemeenschap van orthodoxe zusters. Oorspronkelijk was de kapel een kippenschuur, het zusterhuis een boerderij.

Daar wij gezien hadden dat eenieder altijd welkom is en de kapel altijd open wilden wij dit het afgelopen weekend, toen wij toch bezig waren met een tocht "Mystiek Brabant", niet missen.

Zoals het goede zusters betaamt ligt het klooster erg afgelegen. Na diverse landwegen doorkruist te hebben en de stilte steeds stiller werd zagen wij een kleine parkeerplaats en een boerderij met kapel. Het was even zoeken naar de ingang (in de verre omtrek was geen levende ziel te bekennen om de weg te vragen), maar uiteindelijk zagen wij midden in het landschap een poortje met een kruis en kwam het toch nog goed.

Bij binnenkomst in de kapel stap je als het ware een andere wereld binnen. Er valt een deken van rust over je heen, je ogen moeten even wennen aan het donker in de ruimte die slechts door enkele olie-lampjes en kaarsen verlicht wordt. Het ruikt naar wierook en kaarsen en het is er stil.

Je komt binnen in de narthex, dit is een soort overgangsruimte tussen de drukte van buiten en de stilte en heiligheid van de kapel. In een zijgangetje zijn enkele Relieken (stukjes beenderen van heiligen) uitgestald ter verering. Uit alle hoeken kijken ogen je aan, dit zijn niet de zusters maar iconen waarvoor olielampjes branden. In de kerk zelf is recht voor je de Ikonostase te zien, een wand met deuren en gordijnen die de afscheiding vormt tussen het schip van de kerk en de altaarruimte.
Op de Ikonostase hangen iconen van de Moeder Gods, Christus, Johannes de Doper, de icoon van het Kerkfeest (8 september), Joachim en de vier Evangelisten. Achter de Ikonostase bevindt zich de enige plaats waar je niet welkom bent; de altaarruimte, het is als het ware de plaats waar hemel en aarde elkaar raken. Hier ligt het evangelie-boek en worden de mystieke gaven bereid en bewaard worden. Deze ruimte is alleen toegankelijk voor de geestelijkheid.

Op vallend is dat de zusters die wij gezien hebben nog vrij jong waren, terwijl de meeste katholieke kloosters vergrijzen lijkt dat in de Orthodoxe Kerk helemaal niet het geval te zijn. De zusters leven volgens de orthodoxe tradities, met als voorbeeld het kloosterleven in Griekenland. En dat trekt kennelijk wel jongere aanwas. De zusters worden niet door de overheid gesteund en ontvangen ook geen uitkering, ze leven van giften (bankrek: 10 24 167 t.n.v. Stichting Geboorte van de Moeder Gods te Asten) en proberen door het schilderen van iconen in eigen onderhoud te voorzien.

Na afloop wilde ik nog wat boeken kopen in de kiosk (ze hebben echt geweldige boeken die je nergens ziet), een zeer vriendelijke zuster begeleidde ons. Helaas had ik niet genoeg contant geld bij me (en zuster financia accepteert geen creditcards en pin), maar geen probleem ik kon alles gewoon meenemen en het geld aan het klooster overmaken, wat een vertrouwen! (wat ik niet heb geschonden, ik heb het thuis gelijk overgemaakt).

Het is vreemd dat een kapel zo'n vrede en harmonie kan uitstralen, het is echt een andere sfeer wat ik in andere kerken nog nooit gezien en gevoeld heb. Achter in de kapel stond een zuster rustig op ons te wachten. Ook zij straalde een serene rust en vriendelijkheid uit die je niet vaak ziet, zelfs niet bij zusters. In de verte hoorde je een zuster uit de bijbel lezen terwijl de zusters koffie dronken, zelfs haar stem klonk as een engel uit de hemel. De sfeer die je overvalt in de kapel is moeilijk uit te leggen, je moet dat zelf eens gaan ervaren.