Wonderen bestaan

Tegenwoordig geloven nog maar heel erg weinig mensen in heiligen. Dat maakt op zich niet uit want als je er toch niet in gelooft werken ze zeker niet, tenminste als je er vanuit gaat dat wonderen "slechts" het op juiste wijze aanspreken van de allesomvattende energie is door middel van gedachtenkracht.
Op Kalymnos en Telendos is dat wel anders, daar gelooft echt iedereen in de heiligen en de wonderen die zij verrichten. En met iedereen bedoel ik ook iedereen, van jong tot oud en niemand uitgezonderd.

De belangrijkste heilige op Kalymnos is Aghios Savvas (1862-1948), dit omdat hij daar begraven ligt en daar zijn wonderen meestal optreden. Het leuke is dat het een relatief jonge heilige is, dus er leven nog mensen die hem gekend hebben en ook nog echte foto's van hem hebben.

St. Savvas is geboren in Tracie en heette bij zijn geboorte nog Vasilios. Al snel bleek dat hij een "roeping" had en zo trok hij naar de heilige berg Athos alwaar zich 20 kloosters van de Grieks-orthodoxe kerk bevinden, (en waar geen vrouwen zijn toegestaan) om in te treden in het oudste klooster daar. In 1887 vertrok hij weer en ging naar jeruzalem om in St. George Hozevitou in te treden en daar kreeg hij dan de naam St. Savvas.

Na nog wat latere omzwervingen van Jordanie via o.a. Athos, Patmos en Hydra naar Athene werd hij in 1925 gevraagd om naar Kalymnos te komen om daar het priesterambt te vervullen in een klooster. Hij leefde in het St. Catherine klooster. Toch vond hij weer geen rust en begon zijn omzwervingen weer naar Athene en Hydra. Waarna hij weer terugkwam op Kalymnos en intrad in het Allerheiligen Klooster. In 1928 had men de oplossing voor de onrust van St. Savvas gevonden; men bouwde een cel voor hem een eindje van het Allerheiligen Klooster vandaan en daar vond hij eindelijk de rust en contemplatie waarnaar hij al zijn hele leven op zoek was. Zo leefde hij nog vredig 20 jaar verder, al iconen schilderend, tot zijn overlijden op 86 jarige leeftijd. Hij werd begraven tegenover zijn cel.

Toen was het een tijdje stil tot 1957. In dat jaar kreeg een pappas (plaatselijke priester) een droom, hierin verscheen St. Savvas die zich beklaagde dat hij in het water lag en helemaal weg aan het rotten was. Hierop zorgde de pappas samen met de overige kerkambtenaren dat hij onmiddellijk herbegraven werd. En toen gebeurde het....het bleek dat allen zijn hoofd was weggerot (door inderdaad water) maar de rest van zijn lichaam was nog volledig intact. Op het moment van herbegraven scheen het alleen te regenen rondom zijn graf, tevens kwam er een speciale geur van hem af (en niet de geur die je verwacht, maar juist een heel lekkere) die op heel Kalymnos te ruiken was. Was dit allemaal al hoogst merkwaardig, eigenlijk begon het toen pas. Vanaf die dag gebeurden er plotseling vele wonderen op Kalymnos die tot op de dag van vandaag nog steeds dagelijks (!) gebeuren. Het schijnt zelfs dat er in het afgelopen jaar steeds meer wonderen hebben plaatsgevonden. Zijn graf is dan ook een bedevaartsoord voor heel Griekenland en ook nog wel daarbuiten geworden.Soms wordt er bij zijn graf weer die merkwaardige geur waargenomen.

Het graf is indrukwekkend, net als de kerk waar het in staat, dat moet gezegd. Zijn lichaam ligt in een kist op een verhoging en ter hoogte van zijn hoofd zit een glasplaat zodat je daar het skelet van zijn hoofd kunt zien. Op mijn kritische vraag of zijn lichaam misschien niet meer intact is werd geantwoord dat ze het zekere voor het onzekere nemen, het zou tenslotte kunnen gebeuren dat het toch vergaat door de lichtinval.

De mensen daar noemen het geen geloof, zij "weten het pertinent zeker". Ik kan je verzekeren dat ik dit ook vele malen gehoord heb van intelligente, ontwikkelde mensen, die weten wat wetenschap inhoudt. Toch zijn zij in dit geval niet van hun overtuiging af te brengen.
Wat het ook is het schijnt te helpen en daar gaat het tenslotte om.