Graancirkels (in het frans: Les agroglyphe, in het engels: cropcircles / corncircles) houden de mens al jaar en dag bezig. Het zijn geometrische, niet-geometrische, of (ogenschijnlijke) willekeurige figuren in gewassen of vegetatie. Ze komen voor in de vorm van één simpele cirkel tot meerdere cirkels, tot zelfs zeer uitgebreide en complexe figuren. Graancirkels komen niet alleen in tarwe voor maar zijn in zeer diverse gewassen al waargenomen, zelfs in sneeuw en ijs. De grootste concentratie is te vinden in Engeland in de omgeving van Stonehenge en Avebury waar er jaarlijks zo'n honderdtal opduiken. Het is geen recent fenomeen, eeuwen terug werden er al graancirkels gerapporteerd. Een groot deel van de graancirkels die gevonden worden zouden door mensen zijn gemaakt. Toch schijnen erook graancirkels te zijn met een bovennatuurlijke oorsprong. Er zijn graancirkels die eigenschappen hebben die niet door mensen gemaakt zijn.In de nacht van 8 augustus was het weer eens zover en verscheen er een graancirkel in Abbotsford, Brits-Columbia, Canada. Het betreft hier een cirkel met een diameter van 61 meter met in het midden een groot vraagteken midden in een maïsveld. De maïs die op het veld gecultiveerd wordt is de genetisch gewijzigde soort NK603, recente studies hebben aangetoond dat deze maïs bij proeven op ratten schade aanbrengt aan lever en nieren.
En dus hoef je geen wetenschappelijk onderzoek te doen naar de oorzaak van deze graancirkel; natuurlijk waren het weer eens onze geitenwollensokken vrienden van Greenpeace. Op deze vreemde wijze vragen ze onmiddellijk een verplichte etikettering van GGO producten wereldwijd. Momenteel hebben consumenten in Canada nog steeds niet het recht om te weten of hun voeding GGO's bevat. In Europa is een etikettering sinds 2004 wel verplicht voor producten die GGO' bevatten of ervan afgeleid zijn en bestemd zijn voor menselijke consumptie.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten