De geboorte van kinderen is een natuurlijk proces, een noodzaak om de soort niet uit te laten sterven. Er zijn er momenteel meer dan genoeg op de wereld, dus het is niet noodzakelijk dat iedereen aan de voortplanting meewerkt.De meeste vrouwen denken er niet over na en krijgen gewoon kinderen, niet 1 of 2 maar hele legers kinderen.
Vrouwen beschouwen het krijgen van kinderen als een recht. Ook al zijn zij totaal ongeschikt voor het moederschap.
Maar heb je dat recht wel echt? Moet er niet een selectie komen voor would be ouders; geschikt of ongeschikt?
Hoveel kinderen worden er verwaarloosd en mishandeld?
Trieste voorbeelden zijn er genoeg:
De dood van een 6 dagen oude baby eind september in Amsterdam, het gezin stond al een jaar onder begeleiding van het Bureau Jeugdzorg omdat er al problemen waren in het gezin met een dochtertje van 7 jaar. Ondanks zulke problemen krijgen ze gewoon toch nog een baby.
In september vorig jaar stierf in een andere geruchtmakende zaak het driejarige meisje Savanna, nadat haar moeder haar had gekneveld en onder een bed had geschoven, ook deze rampmoeder had reeds een aantal andere kinderen gekregen waar het niet goed mee ging.
En deze week nog het 9 jarige Duitse meisje dat is verdronken door haar moeder en in de Waal aanspoelde.
En zo zijn er vele en vele trieste gevallen waarin onschuldige kinderen bezwijken doordat ze zijn geboren bij een incapabele moeder. Dat zijn dan nog de gevallen die aan het licht komen, er zijn er veel meer die niet bekend worden, die groeien ellendig op, krijgen zelf ook weer een ellendig leven en fokken er nog een paar om ook weer een ellendig leven te geven.
Het Tweede Kamerlid Van Dijken (PvdA) dient binnenkort een initiatief-wetsvoorstel in.
Moeders die hun kind ernstig hebben verwaarloosd of mishandeld, moeten kunnen worden gedwongen tot gebruik van anticonceptiemiddelen zodat nieuwe zwangerschappen worden voorkomen. Een uitstekend plan lijkt mij.
In bepaalde stromingen binnen het Hindoeisme gelooft men dat je eerst als dier op aarde komt en zo kunt evolueren en terug kunt komen als mens, in eerste instantie als gehandicapte mens en naarmate je karma groeit (door goede dingen te doen) kom je steeds hoger en beter terug.
Zo'n moeder van Savanna is beestachtig geweest en zou misschien als dier terugkomen, alhoewel dat nog te goed zou zijn, want je ziet zelden dieren die slecht voor hun jongen zijn. Maar hoe zou Savanna dan terugkomen? misschien wordt zij in een volgend leven wel moeder, dan krijgt zij de kans om het beter te doen dan haar moeder in haar afgelopen leven, maar hoe kan zij dat doen met zo'n slecht voorbeeld in het vorige leven?
Als het hindoeisme het bij het rechte eind heeft dan zien wij dus nog meer slechte moeders ontstaan; blijft een mishandeld kind leven dan is de kans groot dat zij later kinderen krijgt die zij ook weer geen gelukkig leven kan geven. Gaat zo'n kind dood dan geeft ze haar kinderen in een volgend leven een rotjeugd. Het is dus maar beter dat er goed wordt nagedacht over het krijgen van kinderen en, zo een moeder dat niet zelf kan, eventueel gedwongen moet worden geen kinderen te krijgen.
12 opmerkingen:
Wat ik wel mis in de rol van de partner. Ook een partner van de moeder kan het kind/de kinderen slcht behandelen.
Als de vrouw in kwestie bij die partner weggaat, kan zij met een andere partner misschien wel een goede moeder worden..
Ook, wie bepaalt of iemand een goede ouder kan zijn? Een commissie van bijvoorbeeld mensen uit de jeugdzorg/kinderbescherming? Deze hebben ook al regelmatig laten blijken totaal niet geschikt te zijn voor het wel of niet herkennen van kindermishandeling en het inschatten van situaties.
Wie bepaalt wanneer een ouder/ouders wel of niet geschikt zijn. ALs je dit aan de overheid over zou laten, heb je kans dat met een veranderende overheid, ouders die nu als goede ouders gezien worden, dan als slechte ouders gezien zouden kunnen worden.
Ik denk dat je niet anders kunt dan ouders zelf die verantwoordelijkheid te geven, hoe erg het ook is, als later blijkt dat het kind verwaarloosd/mishandeld of erger wordt. Zodra je gaat selecteren op iets waaraan goede ouders zouden moeten voldoen, is het gevaar te groot, dat dat iets verandert naar gelang wie dat iets mag gaan bepalen.....
Je hebt gelijk een partner kan ook een zeer slechte invloed hebben. Maar zou een goede moeder niet altijd voor haar kinderen kiezen? en dan dus hulp inroepen en/of bij de partner weggaan?
Inderdaad is de vraag wie de geschiktheid moet beoordelen, ik zou het echt niet weten. Inderdaad is al zo vaak gebleken dat die instanties fouten maken. De beoordeling zou ik wel willen, maar het is erg gevaarlijk als een verkeerde instantie zoiets zou doen.
Er zijn genoeg moeders die geterroriseerd worden door hun partner, (omgekeerd kan trouwens ook, al zal dat waarschijnlijk minder vaak voorkomen), en als je geterroriseerd wordt, dan is het heel moeilijk om daar onder uit te komen..... In die situatie verkeer je niet in een normale situatie, en kan je dus keuzes maken welke je in normale situaties nooit zou maken.
Dat zou ik niet te hard zeggen hoor, er zijn zat mannen die door hun vrouw geterroriseerd worden, allen komt dat minder vaak naar buiten, dat is toch nog steeds een taboe waar mannen liever niet over praten.
Hoe het ook is, ik denk dat een vrouw altijd voor een kind moet kiezen, en een vader natuurlijk ook, het kan ook dat een moeder slecht voor het kind is en dat een vader zich over het kind gaat ontfermen.
dat is ontzettend triest om zonder moeder \ vader\ouders op te groeien maar als ze slecht voor het kind zijn of leven zelf niet aan kunnen...?dat is in ieder geval niet makkelijk om geboortecontrole in te voeren in een land als nederland, maar ik zou er een voorstaander voor zijn.
Het zou hele moeilijk worden, maar als de kinderen er helemaal niet komen hoeven ze ook niet zonder vader en/of moeder op te groeien. In het geval een van de ouders toch niet goed is voor het kind of de relatie werkt niet meer, ja dan is het gewoon pech, want zoiets kan iedereen overkomen.
ik had eigelijk wees kinderen in gedachten, die het niet kunnen kiezen.maar aan de andere kant is het ook heel zwaar om met een geweldadige ouder op te groeien...
of een moeder die onevenwichtig is
geweldadig dan weer lief...en vader die min of meer gedwongen wordt om moederrol op zich te nemen.dat was ongeveer mijn lot geweest.vandaar dat ik heel lang geen moeder had willen worden...was ik bang om niet zoals mijn moeder te worden.
Milanka, het kan ook anders, je weet nu hoe dat is en als je je daar van bewust bent weet je nu dus juist hoe je wel moet zijn als moeder.
en dan nog goede vader, maar slechte echtgenoot, die tegen zijn kind extra lief doet, maar zijn moeder urenlang, s`nachts, jarenlang, systematisch terroriseert... en als de moeder na 10 jaar niet meer verder kan en gaat scheiden, wordt ze nog opgezadeld met schuldgevoelens omdat ze haar eigen gezin uitelkaar heeft laten vallen...
Je moet je nooit schuldig over iets voelen. Iets wat gebeurd is kun je niet veranderen en dus heeft het ook geen zin om jezlef te kwellen met schuldgevoelens.
dat is waar over het schuldig voelen.Het is meer dat ik het erg voor mijn kind vind dan voor mijzelf.Ik denk namelijk niet dat ik iets verkeerd had gedaan of anders had kunnen doen, alleen voel ik me mede verantwoordelijk voor mislukte huwelijk.(ten opzichte van ons kind).Ik weet nu dat het beter is eenoudergezin zijn,en redelijk gelukkig, dan een gezinsideaal najagen die alleen in mijn hoofd bestaat.(bestond)
Inderdaad dat is veel beter voor een kind. Ik ben zelf ook een aantal jaren alleen bij mijn moeder opgegroeid en ik ben hier niet ongelukkig van geworden.
Een reactie posten