De opdracht voor het schrijven kreeg Jen van de United Hebrew Congregation, een reformistische synagogue in St. Louis, Missouri. Zij willen met het geven van de opdracht aan een vrouw een statement maken.
Het is nog maar de vraag of dit navolging zal krijgen. Dit is voor Jen niet erg, die is nog wel even zoet, daar alles volgens strenge eisen moet gebeuren is de klus uiterst tijdrovend.
Het schrijven gebeurt met een ganzen- of kalkoenenveer, waarvan de punt zo bijgesneden wordt dat je er makkelijk brede (horizontale) en smalle (verticale) lijnen, zoals die voor de Hebreeuwse letters gewenst zijn, mee kunt maken. De letters moeten goed zwart worden en blijven. Ze moeten tamelijk dik op het perkament komen te liggen, maar er mogen geen stukjes afspringen. Ze moeten wel gecorrigeerd kunnen worden, bijgewerkt of vervangen. De schrijvers maken doorgaans de inkt zelf, vaak op een eigen manier.
Voor de sofeer haar dagelijks werk gaat doen zijn er ook alweer wat uren verstreken; zij neemt een ritueel bad. Voor zij begint met schrijven test zij de pen en de inkt door het woord ‘Amalek’ te schrijven en weg te krassen (vgl. Dt. 25:19). Vervolgens verklaart zij dat zij nu heilig werk gaat doen. Zij leest dan een zin hardop en begint te schrijven. Voor zij de naam van God schrijft spreekt zij uit dat zij nu de heilige naam van God gaat schrijven.
Jen zal voorlopig geen tijd hebben om met haar Barbies te spelen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten