Regisseur: Robert Altman
Speelduur: 113 minuten
Acteurs: Glenn Close Charles S. Dutton Julianne Moore Patricia Neal Chris O'Donnell
Het begint allemaal een beetje warrig, een bejaarde dame wordt in haar dagelijkse bezigheden geholpen door lamme goedzak Willis. Gelukkig heeft deze laatste een zwarte huidskleur want dat past perfect bij de bluesmuziek die de film in het begin nog draagt.
Als Cookie komt te overlijden door de meest acute vorm van loodvergiftiging; een lading hagel door haar hoofd, wordt er een uitgebreid, onzinnig onderzoek naar de ware toedracht gestart. Uiteraard is Willis de hoofdverdachte ...want hij is de enige zwarte.
Comedies over bejaarde dames zijn net zo leuk als erotische fims over amoebes opwindend zijn,...niet dus. Helaas is ook dit geen uitzondering op deze regel. Pas na 40 minuten kan er even een glimlach af en dat is dan ook meteen de laatste. Vaak doet men in comedies nog vergeefse pogingen om grappig over te komen maar zelfs die moeite heeft men zich hier niet getroost.
Tot overmaat van ramp komt ook Glenn Close (jawel de enige echte Cruella) irritant lopen doen. Zij raast zonder verdere functie dan het verscheuren van Cookies zelfmoordbriefje door het geheel als een kip zonder kop.
De enige die goed in zijn rol zit is Charles Dutton (Willis), maar deze kan het debacle niet redden en dat is toch wel jammer want op papier is dit natuurlijk een topcast.
Het enige interessante is te zien hoe de map van intermenselijke relaties gedurende het hele onderzoek wordt hertekend maar ook hier liggen geen noemenswaardige verrassingen op de loer.
Al bij al weinig reden dus om deze uitemate slaapverwekkende vertoning te gaan kijken. Schaapjes tellen is misschien minder efficient maar wel leuker.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten