Ik heb altijd nogal sceptisch tegen het begrip reincarnatie aangekeken. Het zou, in mijn ogen, pas wat plausibeler worden als een leven van nu vergeleken zou worden met iemand die kort daarvoor geleefd heeft, zodat er wat meer bewijzen zouden zijn.Ian Stevenson (Canada) heeft nu precies zulk onderzoek verricht, hij is één van de belangrijkste, zoniet de belangrijkste, onderzoekers ivm reïncarnatie in de hedendaagse tijd.
In 1960 startte hij zijn onderzoek naar reïncarnatie. Gedurende 40 jaar heeft hij zo’n 2500 gevallen van vermoedelijke reïncarnatie onderzocht en een hele reeks boeken en publicaties
Geschreven over dat onderzoek.
Zijn ‘gevallen’ waren vrijwel allemaal jonge kinderen die zich een (het) vorige leven herinnerden.
Zijn onderzoek bestond erin de gegevens die de kinderen verstrekten over hun vorige leven te vergelijken met getuigenissen van familie, kennissen, buren enz, maar ook met gemeente-archieven, geboorteregisters, politieverslagen, medische rapporten uit ziekenhuizen,enz.
Deze vergelijkende studie is zeer indrukwekkend en geeft overvloedige en overtuigende bewijzen voor het bestaan van reïncarnatie.
Stevenson deed tevens specifiek onderzoek naar o.m. xenoglossy (niet aangeleerde kennis van vreemde talen) en naar lidtekens en moedervlekken die verband houden met verwondingen in een vorig leven.
Juggi Lal Agarwal werd geboren op 13 augustus 1955 in de plaats Sirsaganj in de provincie U.P., Noord Indië.Zijn vader, Bihari Lal, was graanhandelaar.
Toen hij oud genoeg was om zich voldoende uit te drukken begon Juggi over een leven te vertellen dat zich had afgespeeld in Bhongaon, een dorp op 65 km van Sirsaganj.
Hij vertelde dat hij Puttu Lal geheten had en vrouw en kinderen had gehad. Hij was boer geweest en had zijn graanoogst verkocht aan Juggi Lal’s vader, die hem steeds een goede prijs had betaald. Dit in tegenstelling tot vele andere graanhandelaren.Om die reden had hij Juggi Lal’s vader steeds gewaardeerd.
Dit reïncarnatieverhaal deed al vlug de ronde tot in de omliggende dorpen. Ook de vader van de (overleden) Puttu Lal hoorde ervan. Hij vroeg aan de familie van Juggi Lal om het kind te mogen zien die daarmee instemde.
Toen hij het kind zag zocht hij onmiddellijk op diens hoofd naar een geboorteplek boven het rechter oor. Er was inderdaad een geboortevlek.
Deze geboortevlek bevond zich op de plaats waar Puttu Lal dodelijk werd verwond tijdens een conflict over een stuk land met een andere boer. Deze had hem daar met een knuppel verwond en Puttu Lal was later aan deze verwonding overleden. Hij had wel nog medische verzorging gekregen in een hospitaal maar dit had niet geholpen.
Stevenson en zijn medewerkers vonden inderdaad bevestiging van dit verhaal in het betreffende ziekenhuis.
Juggi Lal kon bovendien nog een aantal details vertellen over Puttu Lal aan diens familie die hen er van overtuigde dat Juggi Lal inderdaad hun gereïncarneerde zoon en broer Puttu was.
En dit is maar een van de vele verhalen. Stevenson heeft zoveel van deze voorbeelden, ook kinderen die verhalen vertelden over veel verdere plaatsen, die ook bleken te kloppen.
Toeval? dat kan nog steeds maar toch wel erg opmerkelijk toeval.
Ik begin tenminste toch te twijfelen aan mijn ongeloof.
4 opmerkingen:
Ikzelf heb zoals de meesten onder ons geen herinneringen aan vorige levens. Toch komt reincarnatie terug in alle mystieke leren, ongeacht cultuur, overheersende religie etc.
Verder worden de processen overal hetzelfde omschreven. Uiteindelijk geloof ik wel dat een mensenleven slechts een korte les is in de voortgang van de menselijke ziel. Ik vind het wel jammer dat wij ons hier niet bewust van kunnen blijven.
Maar ja dat is waarschijnlijk nu net het leerproces.
Het is ook altijd erg moeilijk om onderscheid te maken tussen vroege herinneringen en vorige levens. Iets wat je je herinnert kan ook wel iets zijn dat je in je jeugd ooit gezien of gehoord hebt.
ik kan me er drie vorige levens herrineren.DIE HERRINERINGEN KWAMEN SOMS in dromen, soms waren dat de toestanden die op hypnose leken, soms gewoon spontaan (toen ik nog klein was.Kabboli heeft gelijk; het idee van zielsverhuizingen of reincarnatie komen we overal tegen (van oude griekenland (Pytagoras), Gnosis, Essenen, Kabbala...Hindoeisme, boeddhisme...Ik kan het niet verklaren, die beelden die ik soms
spontaan of in een droom krijg; Soms herken je bepaalde gebouwen, of een geur, of je krijgt een onverklaarbaar angstaanval op een plek waar je nog nooit bent geweest, en dan krijg je dat hallo effect, of een dejavu ervaring.Toch ben ik niet geneigd om ergens in te geloven, en dat vind ik heel jammer.Ik zou heel graag willen geloven, maar het lukt me niet altijd even goed.
@Milanka
Ja, dat heb ik ook, soms heb je wel zulke ervaringen maar ik probeer er dan altijd andere verklaringen voor te geven, omdat ik het bijna niet kan geloven. Toch kan het wel bestaan, maar het blijft een kwestie van geloof, wnat echt 100 % zekere bewijzen zullen wij nooit krijgen.
Een reactie posten