Vanochtend was er in de Flevopolder geen hand voor ogen te zien, een dikke, witte mist pakte zich samen. En dat is toepasselijk, het is namelijk Witte Donderdag.
In naam wit en liturgisch wit, in de R.K. kerk bedekt men dan ook alle beelden met een wit kleed. Al wordt op deze dag het Laatste Avondmaal herdacht dat Jezus aan de vooravond van zijn kruisdood met zijn discipelen vierde, wit staat toch voor goed, vreugdevol en heilig. (we weten immers dat het sprookje goed gaat aflopen en binnen 3 dagen de chocolade eieren weer uit de kast komen).
Paus Benedictus XVI heeft de opbrengst van de collecte van Witte Donderdag bestemd voor de katholieken in de Gazastrook, gezien het aantal katholieken daar verwacht hij dus niet al te veel van de collecte tijdens de kredietcrisis. Verder wacht Benedictus ook nog een zeer onsmakelijke taak vandaag; hij moet de voeten wassen van twaalf priesters, zoals Christus eens de voeten van de twaalf apostelen waste. Als het tegen zit heeft de paus dus kaas als dessert bij het Laatste Avondmaal.
Gelovigen die zich hiertoe geroepen voelen, waken gedurende de nacht van Witte Donderdag op Goede Vrijdag enige uren bij het tabernakel waarin de geconsacreerde hosties zijn geplaatst. Hiermee proberen zij in te gaan op het verzoek dat Christus in de nacht voor zijn kruisdood aan de apostelen deed. Christus had zich namelijk na het Laatste Avondmaal in de tuin van Getsemane teruggetrokken om tot God te bidden. Jezus vroeg zijn leerlingen om met hem te waken. Wakker blijven hoeft niet, dit is de discipelen namelijk ook niet gelukt. (altijd moeilijk na zoveel wijn).
Geen opmerkingen:
Een reactie posten