Waarschijnlijk door de Pasen gebeurde het dat er ook in mijn hoofd iets wederopstond, ik kreeg plots een oud liedje in mijn hoofd; Pastorale. Het was niet meer uit mijn hoofd te slaan en ik vond het mooier en mooier worden. Het was daardoor dat mij ineens het verhaal over Liesbeth List en haar geschiedenis op Vlieland weer te binnen schoot. Ik vertelde het Michael, met de gedachte dat hij het wel zou kennen, maar die keek mij aan alsof ik nu toch echt een klap van de molen had gekregen. Meest ongeloofwaardig vond hij dat we al eerder op Vlieland waren geweest en noch ik, noch iemand anders het er ooit over hadden gehad dat Liesbeth op Vlieland was opgegroeid. (en ik maar proberen met "echt hoor, ze noemen haar ook wel de vuurtorenwachtersdochter!") Dit snakte naar bewijsmateriaal.
Een algemeen bekend verhaal is dat Liesbeth in Bandung is geboren, met haar ouders in een jappenkamp is terecht gekomen, alwaar haar moeder zelfmoord pleegde. Liesbeth ging met haar vader terug naar Nederland en het leven gaf haar een hekserige stiefmoeder. Het samengestelde gezin ging op vakantie naar Vlieland en daar dumpten ze de toen 7-jarige Liesbeth, die liefdevol werd opgevangen en uiteindelijk geadopteerd door het gezin van de vuurtorenwachter.Wij besloten eerst maar eens naar de vuurtoren met vuurtorenswachtershuis te gaan. De kans was natuurlijk klein dat de ouders nog zouden leven en/of dat wij een andere aanwijzing zouden vinden. Michael zocht gewillig mee naar aanwijzingen en vond er een heleboel (weinig empirisch) bewijs. Schertsend hield hij een duinstruik met een klein stukje stof eraan omhoog; "zou dit niet nog een stukje van de jurk van de kleine Liesbeth zijn?". Het vuurtorenwachtershuis leek bewoond, maar er was niemand thuis helaas. Ook de vuurtoren bleek afgesloten en leek eigenlijk ook te modern om nog uit die tijd te stammen.
Dan was er eigenlijk nog maar een mogelijkheid over om achter de waarheid te komen, de barman van Tante Pé, die weet altijd echt alles wat er op het eiland gebeurt. De barman is altijd in voor een praatje en hij begon dan ook direct enthousiast te vertellen. Helaas was dit weer een heel ander verhaal. Liesbeth zou gewoon de echte dochter zijn van de oude vuurtorenwachter, de heer List. De man schijnt nog steeds te leven en op het eiland te wonen. Bezoek van zijn dochter krijgt hij nooit. Hoe dat komt wist de barman ook niet.
Nog niet helemaal tevreden besloten we naar Wouter van de Vliehors te gaan. Die had het echter te druk, hij zat al klaar om het zoveelste zeehondenpaastochtje met zijn accordeon te begeleiden. De zoektocht moet dus maar een andere keer verder gaan, in ieder geval heb ik er mee bereikt dat Michael mij nu wel gelooft, en het is natuurlijk altijd fijn je verdiende gelijk te krijgen.
Wordt vervolgd.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten