Omdat ik al een tijdje last heb van vreselijke stress, overdreven hartkloppingen en slaapproblemen, had Michael het luminueze idee weer eens naar Vlieland te gaan. Helaas vergat ik dat ik mijzelf ook meenam, waardoor het ook daar nauwelijks anders was. Desondanks blijft het leuk op Vlie.Een van de leuke dingen van Vlieland is dat er nooit iets verandert. Mensen lopen er toch een beetje achter. Dat zagen wij alweer direct toen wij van de boot afkwamen en de kerstman ons verwelkomde, ze waren duidelijk nog niet bij de Pasen beland.
In hotel Rispens wel. Bij binnenkomst was er niemand te bekennen, maar na enig zoeken vonden we Riekje in de keuken met haar handen paars in het haar. Voor haar stond een mand bleke eieren. Een duidelijk mislukte poging van het authentieke paaseieren verven.
Hierna maar eens op zoek naar een geschikt restaurant, want met 3000 bezoekers op het eiland en maar een handjevol restaurants is het zaak tijdig te reserveren. De Oude Stoep leek ons wel wat gezien het prachtige, zonovergoten terras met uitzicht op de dijk. We vielen met onze neus in de boter, want hier werd net een toneelstuk opgevoerd; "Het mysterie van de verdwenen obers". Helaas bleek er geen einde te komen aan deze uitvoering, dus besloten wij de zaak maar voortijdig en onverrichterzake te verlaten. Dat bleek ook de bedoeling, want dan kon je de uitkomst van het mysterieuze stuk zien; alle obers stonden in het steegje te roken.Daarop besloten wij maar te reserveren bij de tip van de Vrienden van het Telendosse Viske, en inderdaad De Herberg van Flielant bleek een gouden tip te zijn. Je moet wel even door de oubollige "schilderijen" van jaren-70 zonsondergangen heen kijken, maar dan heb je ook wat; fantastisch eten en een herbergierster die nog weet wat service betekent.
Wordt vervolgd.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten