Geinspireerd door de zee en Pastorale (En bij het water speelt een kind En alle schelpen die het vindt gaan blinken als ik lach ‘k Hou van je warmte op mijn gezicht Ik hou van de koperen kleur van je licht Ik geef je water in mijn hand En schelpen uit het zoute zand Ik heb je lief, zo lief) besloten wij de andere dag schelpen te gaan zoeken.
Dit bleek vanaf 1969 enorm veranderd te zijn. Je zou daar geen kind meer met goed fatsoen laten spelen, bij het bovenduinse hotel Seeduyn hebben ze niet voor niets een fles terpentine staan om het teer van je schoenen te halen, voor je daar de vloer verpest. Ook de schelpenpopulatie heeft zich hieraan navenant aangepast. Vanzelfsprekend zagen wij dit keer ook geen zeehonden, als ze er al waren hadden ze dezelfde kleur als de zee.
Desondanks wordt de populatie Gooise "kakkers" met de maand groter op Vlieland. Gelukkig zijn deze voornamelijk geconcentreerd in Badhotel Bruin en dus grotendeels te vermijden. (Uit betrouwbare bron: Het personeel lacht jullie uit als jullie weg zijn! :-))
Voor de kinderen trekken zij in ieder geval niet naar Vlie. Die zijn wel een paaseitje gewend, maar de Vlielandse paashaas bleek zich daar niets van aan te trekken, en zijn eieren gewoon bij de Aldi te kopen. (inclusief alle mogelijke foute vergiffen en kleurstoffen, waar menig Goois kind na het nuttigen wel een ADHD aanval van zal hebben gekregen).
Wordt vervolgd.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten