Free Orthodoxism op Telendos

We zijn weer terug van ons favoriete eilandje Telendos!
Ondanks het gebrek aan grootte en inwoners was er weer genoeg gebeurd afgelopen winter, je kunt er een soapserie mee vullen.

Zo waren er maar liefst 2 restaurantjes bijgekomen, wat natuurlijk weer voor de nodige onenigheid zorgt, daar er niet meer bezoekers komen en dus de inkomsten met nog meer mensen gedeeld moeten worden. Verder waren er wat honden en katten vergiftigd, onder het handjevol inwoners schijnt nu ook een familie zich bezig te houden met gifmengen. Iedereen weet wie het is (ondanks gebrek aan bewijs) en er schijnen al ernstige dreigementen op affiches gehangen te hebben in de winter, waarbij de giffamilie dringend werd aangeraden het eiland terstond te verlaten. Het is blijkbaar nogal een dappere familie want op onze laatste avond kwam er wederom een vergiftigd slachtoffer aanstrompelen. Na een tegengif van Ouzo kon de hond kotsend zijn dood ternauwernood ontlopen, het is te hopen dat dit ook voor de giffamilie zal gelden.

Ondanks de hittegolf hebben wij ook wat nuttige uitstapjes vanwege studie en curiositeit gemaakt.
Dit betrof onder andere een kerkbezoek op de naamdag van Petros en Pavlos (Petrus en Paulus). Hier moet je je geen saaie bedoening bij voorstellen, het Grieks Orthodoxisme op Telendos kent namelijk geheel eigen regels. Angela, een trouwe kerkbezoekster (vanwege het feit dat de papas haar heeft wijsgemaakt dat de engel Gabriel altijd in de kerk aanwezig is om de bezoekers te turven, wie 3 x niet geweest is zou christen-af zijn) nam ons mee. Bij navraag hoe laat de dienst zou beginnen bleek dit 6.00 uur te zijn, maar niet getreurd het bleek erg ongebruikelijk te zijn zo vroeg te gaan. Papas begint gewoon in zijn eentje om 6.00 uur en de gelovigen kunnen aanschuiven wanneer zij maar willen, zelfs de laatste minuut telt nog voor de turvende Gabriel.

Vanwege onderhoudswerkzaamheden aan het kerkje zou de dienst dit keer bij de kapel op het kerkhof plaatsvinden. Nu had ik mij lange rijen banken voorgesteld vol vrome eilandbewoners, niets bleek minder waar, er zat maar een handjevol gelovigen en als stoelen werden gewoon de graven gebruikt. Papas stond binnen in de kapel en kwam regelmatig als een weermannetje in de deuropening staan, buiten stond een koortje en een broodsnijder. Erg concentreren op het toch al onverstaanbare Grieks was er niet bij, tijdens de dienst mag namelijk gewoon gepraat, gelachen en mobiel gebeld worden. Papas staat er dus min of meer voor niets bij in zijn, voor de gelegenheid, gele jurk.

Een speciale en meest drukke functie had de broodsnijder, het lichaam van Christus wordt daar namelijk niet uitgebeeld door middel van een lullig hostietje maar door grote hompen brood zodat de goede man de hele dienst druk aan het snijden was aan enorme broden. Gezien de geringe opkomst was een ieder verplicht een hoeveelheid ter grootte van zo'n 5 broden te nemen. Ook wij ontkwamen er niet aan en zo verlieten wij de dienst dus met armen vol oudbakken brood.