Er zijn ook mensen die het mais voor de lol kappen, zoals bijvoorbeeld de familie Mathijssen in Prinsenbeek, die elk jaar een maïsdoolhof creëren rond een bepaald thema. Dit jaar is dat Rembrandt 400. Bezoekers moeten hun weg vinden door de letters, cijfers, een schildersezel en -palet die als patroon in het maïsveld zijn aangebracht. In de paden staan palen met letters, die dan weer een woord vormen. De opbrengst van de entreegelden gaan voor een deel naar de Werkgroep Intercambio die projecten in Mexico steunt.
Helaas kreeg Piet Mathijssen heel wat klachten van boze doolhofbezoekers, afgelopen zaterdag. Dat was niet omdat ze de weg niet konden vinden, want dan hadden ze vanzelfsprekend niet terug kunnen komen om te klagen. Zij waren woest over de tentoongestelde uitbeelding, deze bestond namelijk uit een groot hakenkruis welke niemand kon thuisbrengen bij Rembrandt.
Het bleek dan ook dat dit kruis niet bij de tentoonstelling hoorde, Piet was diep geshockeerd en heeft direct aangifte gedaan bij de politie. De famillie Mathijssen gaat kijken of ze het hakenkruis in een ander figuur kan veranderen.
Saillant detail: buurtgenoten hebben al enige tijd geleden geprotesteerd tegen het doolhof.
Toch hoeft het allemaal niet zo slecht bedoeld te zijn. Het hakenkruis is namelijk eigenlijk een swastika en wordt zowel in het hindoeisme als boeddhisme gebruikt als symbool voor gunstig en gelukbrengend. Het hakenkruis ziet er ook anders uit dan een swastika. Zo wordt de swastika weergegeven met louter horizontale en verticale lijnen. Het hakenkruis heeft daarentegen alleen schuine lijnen. In feite is het hakenkruis een swastika die 1/8 slag gedraaid is.
En als ik het zo bekijk is die van de familie Mathijssen toch echt de gelukbrengende variant.
2 opmerkingen:
ja hoor...is vast goed bedoeld...een verloren gelopen boedistische monnik die zich wat verveelde :)
Dan is hij wel erg verloren gelopen...Prinsenbeek of all places
Een reactie posten