Filmrecensie Man to man

Door Michael Koukos

Regie: Régis Wargnier
Genre: drama
Tijdsduur: 122 minuten
Jaar: 2005
Acteurs: Joseph Fiennes, Kristin Scott Thomas, Iain Glen, Hugh Bonneville, Lomama Boseki, Cécile Bayiha, Flora Montgomery, Alistair Petrie, Hubert Saint-Macary, Mathew Zajac, William McBain, Robin Smith, Theo Landey, Ron Donachie, Patrick Mofokeng, Peter Egan, Solomon Fietse, James Ngcobo, Percy Matsemala, Sello Motloung, Lakshantha Abenayake, Gordon Brown

Centraal Afrika 1870, de film begint met immer gezellige oerwoudgeluiden die plots worden verstoord door een flitsende achtervolgingsscene. Een expedities van een aantal blanken en een handvol zwarte ZZP`ers ontvoert 2 Pygmeeën om deze in een lab te kunnen onderzoeken.

De erg gedreven professor Dodd blijkt al meteen geen kaas te hebben gegeten van wetenschap. Zo is hij bijvoorbeeld bang dat hij de 2 "gasten" zou kunnen aansteken met malaria en denkt hij dat zij de oorsprong van ALLE leven zijn.

Mensenhandel heette vroeger nog slavernij, en ook toen waren de douane al vervelende etterbakken, dus moesten de gevangenen worden ingeklaard als apen. De naiviteit van deze "geleerden" is op zijn minst bizar te noemen; keer op keer laten zij zich door de 2 pygmeeen in de maling nemen terwijl zij er van overtuigd blijven dat zij hier te maken hebben met "de missing link" die niet zelfstandig zou kunnen denken.
De 2 worden opgesloten in een verlaten schuur ergens in Schotland en al gauw staat de goedgemeente op haar kop. Er heeft een kind koorts en de koeien loeienen en dat is uiteraard allemaal de schuld van de Pygmeeën .

Er wordt wat met de hottentotten heen en weer gezeuld. Zij worden af en toe eens ontvoerd en weten dan natuurlijk ook weer te ontsnappen,....je weet wel hoe dat gaat. Op een gegeven moment krijgen zij zelfs een wollen jas en een hoofddoekje om zich mee te tooien, waardoor zij nauwelijks nog te onderscheiden zijn van doorsnee eerste generatie Turkse gastarbeiders.

Met al dat gerotzooi kon je erop wachten dat de vrouwelijke Pygmee zwanger zou worden. Zij stelt ons dan ook niet teleur en al gauw brand de strijd om haar foetus los zodat de film echt kan beginnen.

De film schetst een mooi beeld van de 19de eeuwse kleingeestigheid. Opvallend is de rol van Mw. Vanden Ende; zij komt namelijk veelvuldig in beeld maar haar eigenlijke functie in dit hele verhaal blijft een grijs gebied. Ondanks de kleine foutjes toch een geslaagde, onderhoudende film. Gelukkig is men niet in de valkuil getrapt om het geheel te politiek correct te willen maken. Maar allicht komt er ooit nog wel eens een aangepaste Nederlandse remake.