"The great" Dave Martin

Natuurlijk kon tijdens ons verblijf in King's Lynn een bezoek aan een authentieke engelse pub niet ontbreken. Het werd de Crossroads, tot grote blijdschap van eigenaar Robin. Robin ziet namelijk nooit Nederlanders en hij wil juist zo graag herinneringen ophalen omdat hij vroeger in Nederland heeft gewoond. Dat vroeger was wel letterlijk vroeger, meer in de prehistorie. Zo vertelde hij over de Slag om Arnhem alsof het gisteren had plaatsgevonden. Ook vond hij het moeilijk te bevatten dat wij nu in de Zuiderzee wonen.

Een andere eigenschap van Robin is dat hij, als hij eenmaal aan het praten is, niet meer stopt met praten. Nu was dat al lastig, nog lastiger was dat er een "artiest", genaamd Dave Martin door de verhalen heen zong. Dave is een zielige man die zich voordoet als wereldster. Zijn zangkwaliteiten zijn zo matig dat het op je lachspieren werkt, gelukkig was er niemand beledigd door de onophoudelijke lachbuien van Louise en mij, in tegendeel; Robin dacht dat zijn verhalen zo leuk waren dat wij daarom zo moesten lachen, ster Dave dacht dat wij zo genoten van de muziek. Zeker toen wij nog even een foto maakten bevestigde dat voor hem alleen maar zijn sterrenstatus. Zijn kruin groeide helemaal tot het plafond toen Mike (zelf een echte goede zanger, verhaal daarover volgt nog) het allemaal zo zielig vond dat hij het nodig vond hem valse complimentjes te geven.

In ieder geval zullen wij Dave Martin nooit meer vergeten, zelfs met X-factor heb ik nog nooit zo'n slechte zanger gehoord.
Het is maar goed dat baas Robin overal doorheen praat, want als hij werkelijk gehoord had hoe slecht het was had hij Dave Martin nooit voor heel 2007 geboekt. Wil je dus echt een avondje lachen, dan heb je nog heel 2007 om naar Crossroads in King's Lynn te gaan.