Filmrecensie Kill Bill 2

Door Michael Koukos

Regie: Quentin Tarantino
Genre: drama, avontuur, misdaad, thriller
Tijdsduur:134 minuten
Jaar: 2004
Acteurs: Uma Thurman, David Carradine, Michael Madsen, Daryl Hannah, Samuel L. Jackson, Lucy Liu, Vivica A. Fox, Chia Hui Liu, Michael Parks, Bo Svenson, Jeannie Epper, Stephanie L. Moore, Shana Stein, Caitlin Keats, Christopher Allen Nelson

Quentin Tarantino staat niet bepaald bekend om zijn zachtzinnigheid kill Bill 2 is hierop geen uitzondering. De eerste beelden van deze sequel doen meteen aan Sin City denken maar dan in kleur.
Kill Bill 2 borduurt voort op deel 1. Uman Thurman speelt voor "the bride", zij is ex huurmoordenaar die er mee kapte in deel 1 toen zij zwanger was van huurmoordenaarsdetacheringsbaas Bill en vluchte om met een andere man wilde trouwen.
Tijdens de huwelijksrepetitie werden echter alle aanwezigen door een 5 koppig moordenaarsteam van jaloerse Bill neergemaaid. (Dit krijgen wij in flashback nog een keer te zien.).

Ook the Bride wordt vakkundig aan flarden geschoten maar weet het bloedbad wonderwel te overleven. Zij besluit wraak te nemen op de moordenaars en daar zij als the Black Mamba, Bill`s top killer was, krijgen deze het dus hard te verduren.
2 Van hen legden in het eerste deel al het loodje en deze keer is de rest, inclusief Bill zelf aan de beurt. Dat de film 134 minuten duurt is volledig terug te voeren op de domme fouten die the Brides tegenstanders maken....anders hadden wij een kortfilm van niet langer dan 20 minuten overgehouden.

Tarantino zet in deze film stuk voor stuk sterke personnages neer maar vooral David Carradine is in de rol van Bill helemaal de man van de film. Hij is charmant, mysterieus, gevaarlijk en pislink.
Naast het schitterende camerawerk in het algemeen zijn een aantal scenes zeker memorabel. Zeker de scene waarin the Bride levend wordt begraven, zal menig kijker een claustrofobische aanval bezorgen.
Een aantal kleinigheden lijkt niet helemaal te kloppen. Zo laat de bride zich ondanks een jarenlange training door een ongenaakbare vechtmonnik, zich toch even in de luren leggen door een domme boer uit the far-west. Tijdens deze training leert zij bovendien vechttechnieken waarmee zij in het beste geval hoogstens haar eigen vingers zou breken. Deze schoonheidsfoutjes kunnen de pret echter niet drukken.
De sfeer, de dialogen en de humor ademen helemaal Tarantino uit. Ook de muziek is schitterend en de meesterlijke finale die Carradine neerzet de verdiende kers op de taart.