Met de valentrein naar Bad Bentheim

Omdat het Valentijn is geweest en omdat Michael van zijn ouders voor zijn verjaardag een Bongo weekend gehad had, waren wij afgelopen weekend in Bad Bentheim.

Deze keer verbleven wij niet bij de Grossies, maar in hotel Bentheimer Hof. Ook waren wij voor het eerst eens met de trein. De trein was, vooral voor mij, een geheel nieuwe ervaring. Michael had ooit eens gratis eerste klas kaartjes gehad, dus reisden wij 1e klas. Dat is echt ideaal en snel, in 2,5 uur waren wij er al. De plaatsen bleken in de 1e klas zespersoons cabines te zijn die je vooraf had moeten reserveren, dit resulteerde er aanvankelijk in dat wij elke cabine weer uitgezet werden, maar uiteindelijk vonden wij toch nog 2 niet-gereserveerde, comfortabele stoelen. Enige nadeel wat ik van de trein kan noemen is dat er een paar cabines verder een man zat met een gitaar, die louter muzikale momenten kende, waardoor wij noodgedwongen naar zeer vals jaren 60 gebral moesten luisteren.

Toen wij uitgerust op onze bestemming aankwamen zagen wij het hotel direct liggen, de trein stopte zowat in de lobby, alleen was het niet zo gemakkelijk te bereiken daar er onder de sporen een soort circuit van trappen en tunnels was aangelegd. Meest opvallend was dat het hotel in ieder geval geen Van der Valk is, en de afgelopen jaren ook zeker niet was, maar toch de Toekan er hoog bovenuit steekt, een vreemd fenomeen en ook niemand kon ons vertellen wat de reden ervan was. Misschien dat de Valkenfamilie nu ook al de Toekan plant op plaatsen waar ooit een familielid is geweest, zoiets als dat ontdekkingsreizigers een vlag planten.
Wij werden uiterst vriendelijk onthaald in het hotel (dan weet je dat het geen Van der Valk kan zijn) en ook onze kamer met uitzicht op het bos, was perfect.
Kortom geen vuiltje aan de lucht, ware het niet dat door ons toedoen, een ongelukje in het restaurant, het hotel dat er reeds sinds de 18e eeuw staat bijna zijn laatste dag had geteld.

Wordt vervolgd.