Filmrecensie door Michael KoukosGeregisseerd door: Scott McGehee, David Siegel
Acteurs: Richard Gere, Juliette Binoche, Flora Cross, Max Minghella, Kate Bosworth
Datum: 08/03/2006
Genre: Drama
Duurtijd: 104 minuten
Land: Verenigde Staten
In de States is spellen blijkbaar tot een symbool van intelligentie verheven.
Wat onze mening daar ook over moge zijn, Elisabeth Neuman is een groot talent wat dit betreft. Misschien niet doordat zij zo een fantastisch geheugen heeft maar zij gebruikt onbewust een aantal kabbalistische technieken om wedstrijden te winnen.
Haar vader Saul, een overijverige professor, helaas gespeeld door sexfossiel Richard Gere, heeft zich helemaal gefixeerd op het succes dat Elisabeth heeft in de spellingswedstrijden. Hij besluit dan ook om haar te gaan coachen met behulp van de eeuwenoude technieken van de kabbalist Abulafia.
Na een onverklaarbare, totaal niet functionele, vrijscene tussen pa en ma (Gere blijft Gere) kan het verhaal weer verder gaan en krijgt de veel te jonge Elisabeth duizelingwekkende lettermeditaties voor ogen.
Tegelijkertijd komt zoonlief door toedoen van een schone blonde deerne in een Krishnaclub terecht en wordt moeder zonder enige duidelijke reden uitgeput & verward teruggevonden. De gehele gezinssituate loopt dus behoorlijk uit de hand, vooral door de negatieve energie die de prof zelf creeert. Dit is dudelijk in tegenstelling tot de door hem zo gepropageerde Tikkun Olam (herstellen van de wereld).
Kinderen zijn soms wijzer dan volwassenen, hier is de dochter blijkbaar een oudere ziel dan de vader. Terwijl pa zich blindstaart op de komende doorslaggevende spelwedstrijd, gaat Elizabeth in haar eentje in een zeer diepe meditatie met de bedoeling om God door zich heen te laten stromen.
Dit spirituele gezinsdrama mag er zeker wezen. Jammer is wel de keuze van Richard Gere voor de rol van de vader maar de rest van de cast is hier perfect op zijn plaats. Ook een minpunt is dat blijkbaar geen goede scheidingslijn is aangebracht tussen mystiek en religie. Af en toe is de verhaallijn wat moeilijk te volgen maar net als mystiek zelf komt niets uit zichzelf. Dit is dan ook een film die best nog eens een tweede keer kan worden bekeken.
1 opmerking:
Hoi Piet,
Bedankt weer voor je bemoedigende comment.
Na het schrijven van mijn eigen recensie ga ik altijd, nieuwsgierig als ik ben, op zoek naar andere recensies over dezelfde film.
Steevast bekruipt mij dan het idee dat ik wel erg mild ben,...een watje zelfs.
Allicht geeft dat ook wel een beetje aan dat ik gewoon en liefhebber ben en geen "filmkenner".
Laat je dus vooral niet ontmoedigen om een film te bekijken die je op het eerste gezicht interessant lijkt.
Over smaken valt nu eenmaal niet te discussiëren.
Een reactie posten