Het wordt nog eens wat met Almere; in ieder geval op culinair gebied want de restaurants rijzen als paddestoelen uit de grond.Ik probeer graag eens wat nieuws uit, terwijl Michael liever naar bestaande, goede, restaurants gaat om niet voor onaangename verrassingen te komen te staan.
Gisteravond wilde Michael naar de Griek maar ik vond dat nu wel weer eens even genoeg. Ik mocht kiezen en ben gek op chinees, dus togen wij naar Almere Stad (normaal gaan wij naar Parkwijk, die is goed maar ja, ik wilde eens wat anders). Nu bleek er in heel Almere Stad (tenminste in het centrum) geen enkele chinees meer te bestaan, die zijn allemaal naar China vertrokken en hebben daar nu een booming business.
Dus sta je daar op de Grote Markt tussen allemaal "hippe" tenten waarvan je van de meeste al weet dat het niets is. Zo waar was daar weer een nieuw restaurant verschenen, wat er ogenschijnlijk heel leuk uitzag; "Zo blauw" (website is er nog niet maar binnenkort wel).
Het bleek een mediterraans restaurant te zijn, het terras met mosaictafeltjes zag er in ieder geval al zo uit. Binnen was het ook leuk ingericht alleen kwam het lawaai je bij de deur al begroeten. Het was ook al druk en al leek het een hippe bedoening het publiek was dat zeker niet.
Er was nog net een tafeltje bij het raam beschikbaar en nadat wij onze jassen uittrokken konden die gelijk weer aan, vanwege de koude wind die aan alle kanten door het hippe, mediterraanse nepraam kwam getrokken. De kaarten werden gebracht en wij konden nog net boven het lawaai uit (van de akoestiek waardoor het leek of alle stemmen door een microfoon klonken en vanwege de te harde punkachtige muziek die de, zeer jonge, barman uit zijn priveverzameling had meegenomen) onze bestelling aan de serveerster doorgeven.
Hierop werd er een blik (a la grootmoeders voorraadbus) met rechtopstaand bestek met zwarte servetten op tafel gezet. Na niet al te lange tijd kwam ons eten (pizza Calzone met 4 soorten kaas en Rucola) en dat zag er goed uit. Ook met de rode wijn waren ze zeer royaal. Het eten hoefden wij niet te kauwen, door de dreun van de bass werd dit vanzelf tussen onze kaken heen en weer bewogen.
En, dat moet gezegd, het smaakte voortreffelijk. Ook de andere gerechten die wij er zagen en de saladebar zagen er geweldig uit. Van de rekening word je helemaal blij, de bedragen stammen nog uit lang vervlogen tijden.
Michael vond het ook heel erg lekker en wilde zeker nog eens terug. Dit terwijl hij er alles aan gedaan had om te zorgen dat ik nooit meer iets nieuws uit zou willen proberen. Zo heeft hij er voor gezorgd dat wij erg ver weg moesten parkeren en overal mensen met sproeiers op de daken laten zetten zodat ik zowel op de heen- als terugweg tot op mijn hemd nat was. Waarna de subtiele uitspraak van Michael: "Het eten was dan wel lekker, maar bij Wallie had je gezegd dag, zat je een tel later droog in de auto en was je nog 2 tellen later lekker droog en warm thuis geweest".
3 opmerkingen:
Het gekke was dat er niets blauw was. Maar het zal misschien op de middellandse zee slaan? alhoewel die tegenwoordig verre van blauw is.
Het was wel veel goedkoper dan Las Brasas maar niet beter of zo. Tevens ook niet zo schoon want ik was nog vergeten te melden dat er een haar in mijn pizza zat.
Pizza eten onder het gedreun van keiharde punkmuziek lijkt mij niet goed voor de spijsvertering.
Misschien een idee voor Toyota Zonneveld Almere om ook keiharde punkmuziek aan te zetten, dan horen zij de klachten niet meer.
Helaas kunnen ze de internetklachten niet uit zetten, die gaan gewoon door.
Een reactie posten