Het lijkt een utopie, maar het bestaat, er zijn Israeliers en Palestijnen die persoonlijk aan vrede werken. Het is een druppel op de gloeiende politieke plaat, maar zoals in de Talmud staat is het dit dubbel en dwars waard; wie één enkel leven redt, redt de hele wereld.Aziz Abu Sarah, zet zich al geruime tijd in voor vrede tussen Israeliers en Palestijnen. Dit jaar ging hij een stapje verder door Holocaust Memorial Day te herdenken. Hij deed dit puur om zijn joodse vrienden beter te kunnen begrijpen. Aziz besloot te beginnen met het bekijken van Schindlers' List'. Hij wilde boven nationaliteiten staan om zelf erkenning te kunnen hebben voor het verlies van mensenlevens. Als Palestijn had hij als kind nauwelijks iets gehoord over de Holocaust. Jaren later vond hij dat hij alleen dan goed met zijn joodse vrienden zou kunnen communiceren als hij hun verhaal en geschiedenis zou kennen.
Na de film toog Aziz naar Yad Vashem in Jeruzalem. Vanzelfsprekend was hij daar de enige Palestijn. Hij was diep geshockeerd, hoe gedegenereerd moeten mensen worden om zulke gruwelijke misdaden te kunnen plegen? Hoe kan racisme mensen van al hun menselijkheid ontdoen?
Aziz was zichzelf vanaf die dag nog meer bewust van de muur (nee niet die muur!), die mensen van elkaar vervreemd. Zijn relaties met joden werd beter, omdat hij nu begreep waar zij vandaan zijn gekomen en wat hun angsten zijn.
Regeringen, staten en zelfs religieuze groeperingen geven miljarden uit aan wapens, maar als het op begrip, leven en samenwerking gaat zijn ze failliet. Wat kost het redden van een leven? Kunnen we een prijs plakken op het redden van de wereld?
Het belangrijkste is onze waarden en menselijkheid te beschermen, ongeacht de kosten.
Hoeveel levens kun jij redden?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten