
In zijn jonge jaren werd Apostolis, tijdens zijn militaire dienst, onverwacht naar Cyprus gestuurd. (om die zo "gehate Turken" een lesje te gaan leren). Er was geen tijd meer om zijn geliefde en zijn familie in te lichten. Nu was het niet ondenkbaar dat hij in de strijd om zou komen, en het was voor hem onverteerbaar dat zijn geliefden niet zouden weten waar hij gebleven was. Apostolis en zijn gevechtsmaten zaten al in de tank, op weg naar het front, terwijl hij nog steeds koortsachtig nadacht wat te doen. Toen viel zijn oog op de pakjes Karelia die hij had meegenomen. In elk pakje zit een wit inlegvel, dus besloot hij 3 pakjes open te maken om op de witte velletjes een afscheidsbrief te schrijven voor zijn geliefde, zijn moeder en zijn broer, op de achterkant schreef hij de respectievelijke adressen. Hoe nu deze briefjes te posten vanuit een tank? Liefde en oorlog maken vindingrijk, dus pakte Apostolis 3 appels en wond om elke appel een briefje. De tanks reden door een dorpje, en hij gooide de appels 1 voor 1 in 3 verschillende tuinen.
Apostolis overleefde de oorlog, en toen hij thuiskwam hoorde hij dat alle 3 de brieven waren aangekomen.
Met dank aan de inwoners van Cyprus.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten