Griekse Bruiloft IX; Het Feest

Aangekomen in Kastelli wachtte ons een grote feestzaal met lange rijen tafels. Naar oud Grieks gebruik viel het bruidspaar de eerste uren nog niet te verwachten (die waren weg voor fotosessie, jammer dat het inmiddels middernacht was) en werden wij bedolven onder het eten en drinken.

Voornaamste doel van zo'n feest is om aan iedereen te laten zien dat de ouders van de bruid kosten noch moeite hebben gespaard om het een overvloedig feest te laten zijn. Vreemde is dat dit ook "symbolisch" wordt getoond; bij elke dans of stap van het bruidspaar moeten zij proosten, hiervoor wordt een fles champagne opengemaakt, het bruidspaar proost, maar drinkt geen slok en dan worden de glazen en de fles weer afgevoerd (en dus weggegooid, eeuwig zonde!). Dit was echt een zeer lucratieve bezigheid voor de feestzaaleigenaars, de obers stonden met dozen vol flessen naast de dansvloer.

Verder is er op dit soort feesten een strikte rolverdeling. De vrouwen dansen de hele avond in rondjes (echt om duizelig van te worden), de mannen drinken, drinken en drinken.

De muziek was echt geweldig, heel authentiek, vooral de viool was indrukwekkend, dat leek bijna een gitaar. Verbazingwekkend was dat een man van de band de hele avond enthousiast naar ons zwaaide. Daar hij maar bleef doorgaan zwaaide ik af en toe maar aarzelend terug. Wij hadden echter geen idee wie het was, tot we de andere ochtend thuiskwamen en Apostolis trots uitriep dat wij zijn broer hadden gezien op de bruiloft. In Griekenland krijg je nog echt waar voor je geld als je een band inhuurt, die spelen namelijk achter elkaar door, zonder pauze tot 7.00 uur 's ochtends en dit zonder te klagen!

Het was een gezellige nacht die nog uitliep tot in de late ochtend. Niet in de laatste plaats omdat er na het feest natuurlijk nog een lange evaluatie nodig was met Douwe en Michael. En we raakten er niet snel over uitgepraat.

Wordt vervolgd.